حدود ۲۰۰ زن زندانی که به خاطر فساد اخلاقی، سرقت و قتل محکوم شده اند دوران محکومیت خود را در این زندان سپری می کنند.این زندان شش سال قبل توسط حکومت ایتالیا ساخته شد و بیش از ۶۷ طفل نیز با مادران شان در این محبس به سر می برند.

در داخل این زندان ۳ طبقه زنان به طور آزادانه می توانند از یک طبقه به طبقه یی دیگر بروند و با هم صحبت کنند. کلاس های آموزشی و تربیتی در کنار فعالیت های ورزشی و هنری از جمله برنامه های این زندان برای زندانیان خود است.

بیش از  یک سوم ۲۰۰ زندانی این مرکز به دلیل ترک شوهر، خودداری از ازدواج با کسی که خانواده می خواسته است و یا ترک خانه پدر و فرار با یک مرد دیگر به زندان محکوم شده اند. همچنین دیگر  زندانیان به اتهام هایی چون سرقت، حمله به دیگران یا اتهام های مربوط به مواد  مخدر زندانی هستند. یک زن به جرم قتل مردی که مجبور به ازدواج با وی شده و یک تن دیگر نیز به دلیل قتل همسر و عروسش به دلیل رابطه نامشروع در این زندان به سر می برند.

براساس گزارش سازمان ملل، هرچند فرار از خانه یا سر  باز زدن از ازدواج اجباری خلاف قانون نیست، اما دادگاه های محلی معمولاً زنانی را  که از خشونت های خانوادگی فرار کرده اند به عنوان “مجرم اخلاقی” به زندان محکوم می کند.

در همین حال کمسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نیز در گزارشی اعلام کرد، کمبود زندان های زنانه در شماری از ولایات افغانستان سبب ایجاد مشکلات در نگهداری زنان زندانی شده است.

بنا به این گزارش، در اکثر ولایات افغانستان به دلیل کمبود زندان اختصاصی، زنان مجرم جهت نگهداری به اشخاصی که بنام “امین” شناخته می شوند سپرده می شوند تا دوران محکومیت خود را سپری کنند، اما بر اساس همین گزارش درصد زیادی از این زنان مورد سوء استفاده جنسی قرار می گیرند.

درهمین رابطه “آنجا نایدرینکوس” عکاس زن خبرگزاری اسوشیتدپرس که به عنوان عکاس مستند در افغانستان به سر می برد درتازه ترین گزارش تصویری خود با حضور در این زندان وضعیت تنها زندان زنان در کابل را به تصویر کشیده است.